Ten zuiden van Gent loopt het vlakke landschap langzaam over in een heuvelend gebied. De Vlaamse Ardennen vormen wellicht het meest schilderachtige deel van het West-Oost verlopend heuvelland. De Vlaamse Ardennen is niet alleen een uitstekend parcours voor Vlaamse wielerwedstrijden, maar het is ook één van de schilderachtigste streken van Oost-Vlaanderen. De vele pittoreske dorpjes, verscholen in de met bossen omringende valleien, is hier niet vreemd aan. Een gebied waar ook veel senioren graag komen. Speciaal voor deze doelgroep vind je hier dan ook uitstekende accommodaties voor senioren.

De beboste heuvels lokken natuurminnaars, wandelaars, sportlui en ja, waarom ook niet auteurs en dichters, die de Vlaamse Ardennen in alle toonaarden hebben bezongen. In deze prachtige regio van België, maak je kennis met de rijke geschiedenis van Oudenaarde, de verborgen schatten van de Zwalmstreek (zie vorig artikel), de “Muur” en de mattentaarten van Geraardsbergen, de unieke archeologische vondsten van Zuid-Oost Vlaanderen, het historisch belang van Ename en de textielstad Ronse met zijn ‘muziekbos’. Niet alleen populair in het voorjaar en de zomer, maar ook tijdens de kerstvakantie een heerlijke bestemming.

Berchem

Berchem is een fusiegemeente van Kluisbergen, toch behield deze gemeente haar eigen karakter. Haar schilderachtige ligging aan de voet van de Vlaamse Ardennen en aan de oevers van de schelde, maken Berchem tot een ideaal uitgangspunt voor daguitstappen te voet, met de fiets of de auto.

Etikhove

Etikhove geniet bekendheid omwille van het centrum voor kunstambachten. In het dorp woonde geruime tijd een kunstenaarskolonie. De kunstschilder Valerius de Saedeleer verbleef hier van 1921 tot 1937. Ook de dichter Paul van Ostaijen (1986-1928) woonde en werkte hier, net zoals nog anderen. Etikhove heeft altijd een grote aantrekkingskracht uitgeoefend op kunstenaars. In 1972 werden in een voormalige herberg fresco’s uit de jaren twintig ontdekt. Vanwege het ludieke karakter van deze fresco’s, waarbij plaatselijke toestanden gehekeld werden – en soms met erotische inslag – werden ze overschilderd of beplakt. Nu is de vroegere herberg met interieur sinds 1978 beschermd, maar alle ‘artistieke’ sporen werden wederrechtelijk verwijderd. Het café werd een kapsalon.

Kluisbergen

Dankt haar naam aan de ‘Kluisberg’, met 144 m één van de hoogste punten van de Vlaamse Ardennen. Van op de kluisberg heeft men een uniek vergezicht over de streek, die in 1890 voor het eerst, door de auteur en dichter Omer Wattez, ‘Vlaamse Ardennen’ werd genoemd.

Zijn collega en tijdgenoot ‘Herman Teirlinck’ was het met deze benaming niet eens en vond het overdreven.

  • Als jullie, toeristen, bij mooi weer, geniet van dit panoramisch uitzicht, dan kan je over de gebruikte benaming zelf oordelen.
  • Op de top van de kluisberg staat een ronde toren, sommigen beweren dat hij vroeger bij een kapel hoorde. Maar meer waarschijnlijk is dat het een vroegere graan- en oliemolen was. Momenteel is hij in gebruik als uitkijktoren, compleet met oriëntatietafel. Het is de “Hotondmolen”, waarvan alleen de romp behouden is gebleven. Wie de molentrap beklimt, wordt beloond met een panorama van de omgeving en de Kluisberg
  • Bij wandelaars en vakantiegasten is de Kluisberg, met zijn dennenbossen zeer in trek. Doorheen het ‘Kluisbergbos’ (120 ha) slingeren een aantal gemarkeerde wandelpaden.
  • Er is ook een groot recreatieoord met openluchtzwembaden, een kinderspeeltuin, zonne- en speelweiden, een verblijfscentrum en een overdekt sportcentrum.
  • Van Kluisbergen naar Kwaremont is slechts een kleine wandeling. Wegwijzers zijn niet nodig – men kan zich richten op de witte Sint-Amandskerk ( uit 1787)